Wszystkie obecne doniesienia medyczne zdecydowanie stawiają  na profilaktykę i zachęcają wszystkich Polaków do podjęcia aktywności fizycznej. My również, za pośrednictwem naszej strony internetowej oraz w trakcie codziennych rozmów telefonicznych, w trosce o Wasze zdrowie namawiamy niejednokrotnie do zmiany nawyków w trakcie przymusowego pobytu w domach. Wiemy, że wielu z was sumiennie ćwiczy, włączając się w proponowany przez nas program „8 tygodni do zdrowia”, czy też wykonując ćwiczenia fizyczne według własnej wiedzy, wyniesionej ze wspólnych zajęć w Pracowni Rehabilitacji.

Zwracamy się jednak tym razem ze szczególnym apelem do wszystkich, którzy jeszcze nie zdecydowali się na domowe treningi i przypominamy, że ruch jest wskazany dla każdego i ma udowodnioną skuteczność, a dla tych, którym brakuje motywacji  i wolą siedzieć większą część dnia w fotelu, przedstawimy kilka argumentów za zmianą takich nawyków.

Pogrążeni w smutku, pełni zadumy, wspominamy wszyscy śp. Ks. Prałata Józefa Porembę. Jak w niemym filmie, przesuwają się wspólnie spędzone chwile, wypowiedziane słowa, modlitwy, spotkania. Widzimy uśmiechniętą, ale i pełną troski o człowieka twarz naszego kochanego ks. prałata. Zawsze wierny słowom św. Brata Alberta, był dobry jak chleb dla wszystkich. Dzielił swoje życie po kromce dla każdego człowieka, a zwłaszcza dla tego chorego, sponiewieranego doświadczeniami życia czy niepełnosprawnego. Był przyjacielem wszystkich i nigdy nie zapomniał o naszej społeczności ŚDS w Oleśnicy.

W tych dniach, gdy przychodzi nam pożegnać śp. Ks. Prałata Józefa, jak okruchy chleba chwytamy wspólnie spędzony czas, aby na zawsze ukryć go w naszej pamięci i naszych pełnych miłości i wdzięczności sercach. I tak jak często wspominamy  św. Jana Pawła II, starając się czerpać z niego wzór i przykład w codziennym życiu. Tak na zawsze w naszych wspomnieniach i modlitwie zostanie już Ks. Prałat Józef, którego postaramy się naśladować zwłaszcza w dostrzeganiu ludzi najbardziej potrzebujących i niepełnosprawnych.

Z wyrazami wdzięcznej pamięci i darem żarliwej modlitwy

Społeczność Środowiskowego Domu Samopomocy w Oleśnicy

Witajcie Kochani!

Przed nami wyjątkowy, magiczny czas Andrzejkowy. Niestety w tym roku nie będzie nam dane tego cudownego, andrzejkowego dnia i wieczoru spędzić na wspólnej zabawie. Nie będziemy razem przygotowywać potraw, wróżb. Nie będziemy stroić naszego Domu w Oleśnicy, ale…To nie znaczy, że mamy być smutni i zapomnieć o tej wspaniałej andrzejkowej tradycji. Ten wyjątkowy czas jeszcze przed nami. Zostało jeszcze kilka dni do andrzejkowego wieczoru. Przychodzimy Wam z pomocą na ten cudny i magiczny czas. W pakiecie terapeutycznym otrzymacie kilka pomysłów na prace plastyczne i dekoracje andrzejkowe, drewniany klucz do lania wosku oraz kalendarz adwentowy.

Nie próżnujmy zatem. Do przygotowań, a później dobrej zabawy zaprośmy naszych domowników. Pomysłów i możliwości jest wiele. Kreatywni i twórczy jesteśmy wszyscy, a zatem do dzieła. Niech tegoroczny andrzejkowy wieczór, choć tak innych niż poprzednie, będzie równie, a może nawet bardziej przepełniony uśmiechem, magią, zabawą i wróżbami. Smacznego i dobrej zabawy. 

Andrzejki 2020, czyli popularny, tradycyjny wieczór wróżb zbliża się wielkimi krokami! Choć początkowo wróżby andrzejkowe były zarezerwowane tylko i wyłącznie dla kobiet poszukujących męża, dzisiaj jest to popularne święto dla wszystkich osób, które lubią magię i oryginalne nietypowe wróżby. Pamiętajmy także, że na św. Andrzeja kończy się zazwyczaj rok kościelny, a więc jest to także idealna okazja do zabawy przed zbliżającym się adwentem, który tradycyjnie jest czasem postu, postanowień, nawrócenia i wyczekiwania przyjścia na świat Pana Jezusa.

Ten wyjątkowy i magiczny czas Wieczoru i andrzejowej nocy przypada na 29/30 listopada. Zatem, do tegorocznych Andrzejek zostało już tylko kilka dni. W naszym Domu na Oleśnicy było by już bardzo gwarno. Krzątanina w każdej sali, przygotowania, plany i pomysły zaprzątały by umysły i serca nas Wszystkich. Wielu by powiedzieć chciało, iż „pracy tyle, że nie wiadomo w co ręce włożyć”.