„Kres jest tak niewidzialny, jak początek.
Wszechświat wyłonił się ze Słowa i do Słowa też powraca. (...)
Nadzy przychodzimy na świat i nadzy wracamy do ziemi,
z której zostaliśmy wzięci”.
                                                                                    Św. Jan Paweł II

W dniu 4 kwietnia br. w naszym Domu obchodziliśmy 11 rocznicę śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II przypadającą na dzień 2 kwietnia.
Prowadzone zajęcia rozpoczęliśmy przypomnieniem krótkiej noty biograficznej Papieża Polaka, a także zwróceniem uwagi na znaczenie i mądrość Jego wybranych przemyśleń.  Następnie Podopieczni mieli możliwość zapoznania się z twórczością literacką Karola Wojtyły. Analizie  i interpretacji został poddany wiersz pt. „Matka” poświęcony zmarłej mamie Emilii.
Zajęcia wzbogacono również o nagrania przemówień Jana Pawła II, będące wspomnieniem Jego pielgrzymek do wybranych miast Polski. W ramach treningu muzycznego Uczestnicy mogli posłuchać pieśni, wykonywanych przez zespoły folklorystyczne, które dedykowane były Ojcu Świętemu. Nie obyło się także bez zaśpiewania ulubionej pieśni Papieża pt. „Barka” oraz odmówienia Modlitwy przez wstawiennictwo św. Jana Pawła II i Litanii do św. Jana Pawła II.
Obchody rocznicowe zakończył krótki test, na podstawie którego Podopieczni mogli sprawdzić poziom posiadanej przez siebie wiedzy na temat życia Papieża Polaka.
Zajęcia zostały przygotowane i przeprowadzone przez Terapeutę Panią Edytę Wątrobę, w pracowni Terapeutycznej i Dobrego Stylu.

W imieniu Pracowników oraz Podopiecznych naszego Domu pragniemy serdecznie podziękować za przekazane na nasz adres życzenia wielkanocne.

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego kończy Wielki Post. Jest ona najstarszym i największym świętem chrześcijan.
Zazwyczaj po powrocie do domu z rannej Mszy świętej spożywamy uroczyste śniadanie wielkanocne. Dzielimy się jajkiem i składamy sobie życzenia, wyrażając swą radość, że Pan jest z nami; tak jak w dzień swego Zmartwychwstania zasiadł do stołu z uczniami z Emaus, aby spożyć z nimi posiłek, umacniając ich w wierze. Spożywając śniadanie wielkanocne w rodzinnym gronie, wyrażamy swą nadzieję, że wszyscy spotkamy się w niebie na uczcie Chrystusa. Przypominamy też sobie słowa św. Pawła: Czy jecie, czy pijecie, czy co innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie(1Kor 10,31).