„Lecz oni ciągle przecież żywi, Nadal wytrwale są wśród nas,
Ich dusze przy nas pozostały, Tylko ich ciała zabrał czas”.

Listopadowy czas, to wyjątkowe chwile, w których szmer delikatnie opadających, kolorowych liści, od czasu do czasu podrywanych do lotu podmuchem gwałtownego wiatru, szum prawie już nagich gałęzi drzew, skłania nas wszystkich do refleksji i zadumy. Spacerując po cmentarzu, zatapiając stopy w tumanach liści, patrząc na migocące, nikłe światełka świec, zastanawiamy się nad kruchością i przemijalności ludzkiego życia. Wspominamy tych, którzy dopełniwszy swych dni na ziemi i odeszli do wieczności. Myślimy o tym, jak im „tam” jest, jacy byli, jak dobrze było ich znać i mieć obok siebie… Jako żywo brzmią w naszych uszach słowa ks. poety: „Można odejść na zawsze, by stale być blisko”. Można bowiem odejść z tego świata, ale gdy trwa pamięć o zmarłym, gdy pielęgnowane są wspomnienia, gdy myślą wracać się do tej osoby, do jej słów, różnych czynów, to Ona jest zawsze blisko, zdawać by się mogło niemal na wyciągnięcie ręki, tuż, tuż...

Wspomnijmy zatem Tych, których nie ma z nami, ale na zawsze są pośród nas, w naszej pamięci i modlitwie: Podopieczni Sylwia, Jan, Mieczysław, Elżbieta, Józef, Henryk, Monika, Dawid, p. Stanisława Jastrząb – v-ce prezes Stowarzyszenia Pomocna Dłoń oraz zmarłych rodziców, naszych bliskich i przyjaciół. Pomocą w przywracaniu pięknych chwil spędzonych z tymi, którzy odeszli, niech będzie poniższa prezentacja:

https://www.youtube.com/watch?v=m9D-2efviv0